دانشمندان به‌تازگی در تحقيقی به اين نتيجه رسيده‌اند که کمبود خواب خطر ابتلا به بیماری ديابت را افزيش می‌دهد. کم‌کاری لوزالمعده و کاهش سوخت و ساز بدن هنگام استراحت از دلايل این پدیده است.

دانشمندان دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه هاروارد همراه با بیمارستان  Brigham and Women’s Hospital، که با دانشگاه هاروارد همکاری می‌کند، برای انجام این تحقیق ۲۱ شرکت‌کننده را به مدت ۶ هفته در بیمارستان نگهداری کردند. آنها در این مدت بر زمان خواب و بیداری این افراد هدفمندانه تاثیر گذاشتند.

این دانشمندان در نشریه‌ی علمی Science Translational Medicine از رابطه‌ی بین کمبود خواب و بیماری دیابت گزارش می‌دهند.

کاهش سوخت و ساز بدن و عملکرد لوزالمعده

پژوهشگران هاروارد برای انجام تحقیق خود زمان، طول خواب و تغذیه‌ی شرکت کنندگان را مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در ده روز اول آزمایش اجازه داشتند حدود ۱۰ ساعت در روز بخوابند.

در طول سه هفته پس از آن، دانشمندان زمان خواب آنها را به ۵ تا ۶ ساعت در روز کاهش دادند. آنها باید در بعضی اوقات شب و در مواقع دیگر در طول روز می‌خوابیدند.

کمبود خواب و همچنین خواب نا منظم باعث شد که سوخت و ساز بدن این افراد هنگام استراحت کاهش یابد. افزون بر این، بنا بر اندازه‌گیری دانشمندان، میزان  گلوکز خون شرکت کنندگان پس از صرف غذا افزایش یافته بود. دلیل این امر آن است که غده لوزالمعده انسولین کمی تولید کرده و همین باعث افزایش قند خون  و در نهایت بیماری دیابت می‌شود.

بهترین زمان خواب شب است

علائمی که ناشی از ریتم نامنظم خواب یا کمبود خواب بودند، پس از خواب کافی شرکت کنندگان به مدت نه روز ناپدید شدند. نتایج این تحقیق، نتایج تحقیقات پیشین را نیز تایید می‌کنند.

بر اساس تحقیقات پیشین، کسانی که شب کار هستند، ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری دیابت دارند. به هر حال این امر اثبات شده است که خواب کافی برای سلامتی انسان مهم است و بهترین زمان خوابیدن شب است. 

افرادی که به صورت شیفتی کار می‌کنند و خواب آنها کمتر و زمان آن نامناسب می‌شود با خطر بیشتر ابتلا به دیابت و چاقی روبه‌رو می‌شوند.

دانشمندان خواستار اتخاد راهبردهایی برای کاهش تأثیرات کار شیفتی بر افراد هستند. این تحقیق بر روی ۲۱ نفر و بر عادات غذایی و خواب آنها انجام شده است.

این تحقیقات نشان داده تغییر در اوقات عادی خواب به معنای اختلال در کنترل سطح قند خون بدن است به طوری که برخی افراد تنها ظرف چند هفته نشانه های اولیه دیابت را بروز دادند.

به نوشته بی بی سی کار شیفتی مشکلات بهداشتی دیگری را نیز در پی داشته است.

۲۱ فرد حاضر در این تحقیق با ۱۰ ساعت خواب در شبانه روز شروع کردند و سپس چند هفته اختلال در خواب و ساعت بدن آنها ایجاد شد.

روز برای آنها به ۲۸ ساعت افزایش یافت که در این مدت تنها اجازه ۶.۵ ساعت خواب را داشتند که برابر با ۵.۶ ساعت خواب در روز معمولی است. آنها همچنین در نور ضعیفی زندگی می‌کردند تا مانع از این شوند که نور عادی ساعت بدن را تنظیم کند.

در جریان این اوقات میزان قند خون این افراد به طور چشمگیری افزایش یافت و میزان انسولین بدن کاهش یافت.

این میزان در ۳ نفر به حدی بود که بیماری قند خون تلقی می شد.

پزشکان اعلام کرده‌اند برای رسیدن به نتایج دقیق‌تر به انجام تحقیقات گسترده‌تری نیاز دارند.